ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΡΥΠΩΝ ΣΕ ΣΠΙΤΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΡΗΣΕΙ
Εκατοντάδες χημικές ουσίες και ρύποι έχουν μετρηθεί στο εσωτερικό οικιστικό περιβάλλον. Ο στόχος αυτής της ενότητας είναι να συνοψίσει τα υπάρχοντα δεδομένα σχετικά με τους ρύπους που υπάρχουν στα σπίτια και τις συγκεντρώσεις τους.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΡΥΠΩΝ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ
Ύπνος και έκθεση
Οι εκθέσεις στα σπίτια αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης σε ατμοσφαιρικούς ρύπους που βιώνονται κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής. Μπορούν να αποτελούν από 60 έως 95% της συνολικής έκθεσης κατά τη διάρκεια της ζωής μας, εκ των οποίων το 30% συμβαίνει όταν κοιμόμαστε. Οι εκθέσεις μπορούν να τροποποιηθούν με τον έλεγχο των πηγών ρύπων, την τοπική απομάκρυνση ή παγίδευση τους στο σημείο έκλυσης, τον γενικό αερισμό με μη μολυσμένο αέρα και τη διήθηση και τον καθαρισμό του αέρα. Η βραχυπρόθεσμη και μακροχρόνια έκθεση σε ατμοσφαιρικούς ρύπους σε εσωτερικούς χώρους μπορεί να δημιουργήσει κινδύνους για οξέα προβλήματα υγείας, όπως ερεθισμό ή επιδείνωση του άσθματος και των συμπτωμάτων αλλεργίας, για χρόνιες ασθένειες όπως καρδιαγγειακά και αναπνευστικά προβλήματα και μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Υπάρχουν πολυάριθμοι μη ατμοσφαιρικοί ρύποι στο εσωτερικό περιβάλλον, όπως οι φθαλικοί εστέρες στην καθιζόμενη σκόνη και οι ενδοκρινικοί διαταράκτες στο αντηλιακό, ωστόσο, εφόσον δεν επηρεάζονται από τα πρότυπα αερισμού, δεν θα καλύπτονται σε αυτό το Technote.
Μέσα έξω
Οι εκθέσεις στα σπίτια έχουν διαφορετική προέλευση. Οι ατμοσφαιρικοί ρύποι που αποτελούν αυτές τις εκθέσεις έχουν πηγές σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους. Οι ρύποι που έχουν πηγές σε εξωτερικούς χώρους διεισδύουν στο περίβλημα του κτιρίου μέσω ρωγμών, κενών, σχισμών και διαρροών, καθώς και μέσω ανοιχτών παραθύρων και συστημάτων εξαερισμού. Οι εκθέσεις σε αυτούς τους ρύπους συμβαίνουν επίσης σε εξωτερικούς χώρους, αλλά έχουν πολύ μικρότερη διάρκεια από τις εκθέσεις σε εσωτερικούς χώρους λόγω των προτύπων ανθρώπινης δραστηριότητας (Klepeis et al. 2001). Υπάρχουν επίσης πολλές πηγές ρύπων εσωτερικών χώρων. Οι εσωτερικές πηγές ρύπων μπορούν να εκπέμπουν συνεχώς, επεισοδιακά και περιοδικά. Οι πηγές περιλαμβάνουν έπιπλα και προϊόντα σπιτιού, ανθρώπινες δραστηριότητες και καύση εσωτερικών χώρων. Η έκθεση σε αυτές τις πηγές ρύπων γίνεται μόνο σε εσωτερικούς χώρους.
Εξωτερικές πηγές ρύπων
Οι κύριες πηγές ρύπων που προέρχονται από εξωτερικούς χώρους περιλαμβάνουν την καύση καυσίμων, την κυκλοφορία, τους ατμοσφαιρικούς μετασχηματισμούς και τις δραστηριότητες βλάστησης των φυτών. Τα παραδείγματα των ρύπων που εκπέμπονται λόγω αυτών των διεργασιών περιλαμβάνουν σωματίδια, συμπεριλαμβανομένων της γύρης. οξείδια του αζώτου; οργανικές ενώσεις όπως τολουόλιο, βενζόλιο, ξυλόλια και πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες. και το όζον και τα προϊόντα του. Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα ρύπου που προέρχεται από εξωτερικούς χώρους είναι το ραδόνιο, ένα φυσικό ραδιενεργό αέριο που εκπέμπεται από ορισμένα εδάφη που διεισδύει στη δομή του κτιρίου μέσω ρωγμών στο περίβλημα και άλλα ανοίγματα. Ο κίνδυνος έκθεσης στο ραδόνιο εξαρτάται από τη γεωλογική δομή της τοποθεσίας όπου κατασκευάζεται το κτίριο. Ο μετριασμός του ραδονίου δεν θα συζητηθεί στο κύριο μέρος του παρόντος TechNote. Οι μέθοδοι για τον μετριασμό του ραδονίου, ανεξάρτητα από τα πρότυπα αερισμού, έχουν διερευνηθεί διεξοδικά αλλού (ASTM 2007, WHO 2009). Οι κύριες πηγές ρύπων που προέρχονται από εσωτερικούς χώρους περιλαμβάνουν τον άνθρωπο (π.χ. βιοαπόβλητα) και τις δραστηριότητές του που σχετίζονται με την υγιεινή (π.χ. χρήση προϊόντων αερολύματος), τον καθαρισμό σπιτιού (π.χ. χρήσεις χλωριωμένων και άλλων προϊόντων καθαρισμού), την προετοιμασία τροφίμων (π.χ. εκπομπές σωματιδίων μαγειρέματος) κ.λπ. .; δομικά υλικά, συμπεριλαμβανομένων επίπλων και υλικών διακόσμησης (π.χ. εκπομπές φορμαλδεΰδης από έπιπλα). το κάπνισμα και οι διαδικασίες καύσης που συμβαίνουν σε εσωτερικούς χώρους, καθώς και τα κατοικίδια ζώα (π.χ. αλλεργιογόνα). Ο λανθασμένος χειρισμός εγκαταστάσεων, όπως τα συστήματα εξαερισμού ή θέρμανσης που δεν συντηρούνται σωστά, μπορεί επίσης να γίνουν σημαντικές πηγές ρύπων που προέρχονται από εσωτερικούς χώρους.
Εσωτερικές πηγές ρύπων
Οι ρύποι που μετρήθηκαν στα σπίτια συνοψίζονται στα ακόλουθα για να προσδιοριστούν αυτοί που ήταν πανταχού παρόντες και αυτοί με τις υψηλότερες μετρημένες μέσες και μέγιστες συγκεντρώσεις. Δύο δείκτες που περιγράφουν το επίπεδο ρύπανσης χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση τόσο των χρόνιων όσο και των οξέων εκθέσεων. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα μετρούμενα δεδομένα σταθμίζονται με τον αριθμό των μετρήσεων που σε πολλές περιπτώσεις είναι σε αριθμό κατοικιών. Η επιλογή βασίζεται στα δεδομένα που αναφέρθηκαν από τους Logue et al. (2011a) ο οποίος εξέτασε 79 αναφορές και συνέταξε βάση δεδομένων συμπεριλαμβανομένων συνοπτικών στατιστικών για κάθε ρύπο που αναφέρεται σε αυτές τις εκθέσεις. Τα δεδομένα του Logue συγκρίθηκαν με τις λίγες αναφορές που δημοσιεύθηκαν αργότερα (Klepeis et al. 2001; Langer et al. 2010; Beko et al. 2013; Langer and Beko 2013; Derbez et al. 2014; Langer and Beko 2015).
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΠΛΑΣΜΟ ΜΟΥΧΛΙΑΣ/ΥΓΡΑΣΙΑΣ
Ορισμένες συνθήκες σε εσωτερικούς χώρους, π.χ. υπερβολικά επίπεδα υγρασίας που επηρεάζονται από τον αερισμό, μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε ανάπτυξη μούχλας που μπορεί να εκπέμπει ρύπους, συμπεριλαμβανομένων οργανικών ενώσεων, σωματιδίων, αλλεργιογόνων, μυκήτων και μούχλας και άλλους βιολογικούς ρύπους, μεταδοτικά είδη και παθογόνα. Η περιεκτικότητα σε υγρασία στον αέρα (σχετική υγρασία) είναι ένας σημαντικός παράγοντας που τροποποιεί την έκθεσή μας στα σπίτια. Η υγρασία δεν θεωρείται και δεν πρέπει να θεωρείται ρύπος. Ωστόσο, τα πολύ υψηλά ή πολύ χαμηλά επίπεδα υγρασίας μπορούν να τροποποιήσουν τις εκθέσεις ή/και να ξεκινήσουν διαδικασίες που μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλά επίπεδα έκθεσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η υγρασία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στο πλαίσιο των εκθέσεων στα σπίτια και την υγεία. Οι άνθρωποι και οι δραστηριότητές τους σε εσωτερικούς χώρους είναι συνήθως οι κύριες πηγές υγρασίας σε εσωτερικούς χώρους, εκτός εάν υπάρχουν σημαντικά κατασκευαστικά ελαττώματα που προκαλούν διαρροές ή διείσδυση υγρασίας από τον ατμοσφαιρικό αέρα. Η υγρασία μπορεί επίσης να εισαχθεί σε εσωτερικούς χώρους με διείσδυση αέρα ή μέσω ειδικών συστημάτων εξαερισμού
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΕΡΟΜΕΡΟΥΣΩΝ ΡΥΠΩΝ
Αρκετές μελέτες έχουν μετρήσει τις συγκεντρώσεις των ατμοσφαιρικών ρύπων σε εσωτερικούς χώρους σε κατοικίες. Οι πιο συχνά μετρημένες πτητικές οργανικές ενώσεις [ομαδοποιημένες και ταξινομημένες ανά αριθμό μελετών με φθίνουσα σειρά] ήταν: [τολουόλιο], [βενζόλιο], [αιθυλβενζόλιο, m,p-ξυλένια], [φορμαλδεΰδη, στυρόλιο], [1,4 -διχλωροβενζόλιο], [ο-ξυλένιο], [άλφα-πινένιο, χλωροφόρμιο, τετραχλωροαιθένιο, τριχλωροαιθένιο], [d-λιμονένιο, ακεταλδεΰδη], [1,2,4-τριμεθυλβενζόλιο, χλωριούχο μεθυλένιο], [1,3-βουταδιένιο, δεκάνιο] και [ακετόνη, μεθυλ τριτ-βουτυλ αιθέρας]. Ο Πίνακας 1 δείχνει την επιλογή των πτητικών οργανικών ενώσεων από τους Logue et al (2011), μια μελέτη που συγκέντρωσε δεδομένα από 77 μελέτες που μέτρησαν ατμοσφαιρικούς μη βιολογικούς ρύπους σε σπίτια σε βιομηχανικά έθνη. Ο Πίνακας 1 αναφέρει τη σταθμισμένη μέση συγκέντρωση και το 95ο εκατοστημόριο συγκέντρωσης από τις διαθέσιμες μελέτες για κάθε ρύπο. Αυτά τα επίπεδα μπορούν να συγκριθούν με τη μετρούμενη συγκέντρωση των συνολικών πτητικών οργανικών ενώσεων (TVOCs) που μερικές φορές αναφέρονται από τις μελέτες που πραγματοποιούν μετρήσεις σε κτίρια. Πρόσφατες αναφορές από το σουηδικό κτιριακό απόθεμα δείχνουν ότι τα επίπεδα TVOC είναι 140 έως 270 μg/m3 (Langer και Becko 2013). Οι πιθανές πηγές των πανταχού παρόντων πτητικών οργανικών ενώσεων και οι ενώσεις με την υψηλότερη συγκέντρωση παρουσιάζονται στον Πίνακα 4.
Πίνακας 1: Πτητικές οργανικές ενώσεις που μετρήθηκαν σε οικιστικά περιβάλλοντα με την υψηλότερη μέση και 95η εκατοστιαία συγκέντρωση σε μg/m³ (δεδομένα από Logue et al., 2011)1,2
Οι πιο διαδεδομένες ημιπτητικές οργανικές ενώσεις (SVOCs) [ομαδοποιημένες και ταξινομημένες ανά αριθμό μελετών με φθίνουσα σειρά] ήταν: ναφθαλίνη. πενταβρωμοδιφαινυλαιθέρες (PBDEs) συμπεριλαμβανομένων των PBDE100, PBDE99 και PBDE47. BDE 28; BDE 66; βενζο(α)πυρένιο και ινδενο(1,2,3,cd)πυρένιο. Υπάρχουν επίσης πολλά άλλα SVOCs που μετρήθηκαν, συμπεριλαμβανομένων των φθαλικών εστέρων και των πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων. αλλά λόγω των περίπλοκων αναλυτικών απαιτήσεων δεν μετρώνται πάντα και επομένως αναφέρονται μόνο περιστασιακά. Ο Πίνακας 2 δείχνει την επιλογή ημιπτητικών οργανικών ενώσεων με τη μετρούμενη σταθμισμένη μέση συγκέντρωση από όλες τις διαθέσιμες μελέτες και με την υψηλότερη συγκέντρωση κορυφαίου εύρους μαζί με το αναφερόμενο επίπεδο συγκέντρωσης. Μπορεί να παρατηρηθεί ότι οι συγκεντρώσεις είναι τουλάχιστον μία τάξη μεγέθους χαμηλότερες από ό,τι στην περίπτωση των VOCs. Οι πιθανές πηγές κοινών ημιπτητικών οργανικών ενώσεων και οι ενώσεις με την υψηλότερη συγκέντρωση παρουσιάζονται στον Πίνακα 4.
Πίνακας 2: SVOCs που μετρήθηκαν σε οικιστικά περιβάλλοντα με την υψηλότερη μέση και κορυφαία (υψηλότερη μετρημένη) συγκέντρωση σε μg/m3 (δεδομένα από Logue et al., 2011)1,2
Ο Πίνακας 3 δείχνει τις συγκεντρώσεις και το 95ο εκατοστημόριο για άλλους ρύπους, συμπεριλαμβανομένου του μονοξειδίου του άνθρακα (CO), των οξειδίων του αζώτου (NOx) και της συγκεκριμένης ύλης (PM) με κλάσμα μεγέθους μικρότερο από 2,5 μm (PM2,5) και εξαιρετικά λεπτά σωματίδια (UFP) με μέγεθος μικρότερο από 0,1 μm, καθώς και εξαφθοριούχο θείο (SO2) και όζον (O3). Οι πιθανές πηγές αυτών των ρύπων δίνονται στον Πίνακα 4.
Πίνακας 3: Συγκέντρωση επιλεγμένων ρύπων που μετρήθηκαν σε οικιστικά περιβάλλοντα σε μg/m3 (δεδομένα από τους Logue et al. (2011a) και Beko et al. (2013))1,2,3
Εικόνα 2: Καλούπι σε μπάνιο
Πηγές βιολογικών ρύπων
Έχουν μετρηθεί πολυάριθμοι βιολογικοί ρύποι στα σπίτια, ειδικά σε μελέτες μούχλας και υγρασίας σε σπίτια που σχετίζονται με τον πολλαπλασιασμό μυκήτων και τη δραστηριότητα των βακτηρίων καθώς και την απελευθέρωση αλλεργιογόνων και μυκοτοξινών. Παραδείγματα περιλαμβάνουν Candida, Aspergillus, Pennicillum, εργοστερόλη, ενδοτοξίνες, γλυκάνες 1-3β-d. Η παρουσία κατοικίδιων ζώων ή ο πολλαπλασιασμός των ακάρεων της οικιακής σκόνης μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα αλλεργιογόνων. Τυπικές εσωτερικές συγκεντρώσεις μυκήτων σε σπίτια στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία έχει παρατηρηθεί ότι κυμαίνονται από 102 έως 103 μονάδες σχηματισμού αποικιών (CFU) ανά m3 και υψηλές έως 103 έως 105 CFU/m3 σε περιβάλλοντα ιδιαίτερα κατεστραμμένα από την υγρασία (McLaughlin 2013). Τα μετρούμενα διάμεση επίπεδα αλλεργιογόνων σκύλων (Can f 1) και αλλεργιογόνων για γάτες (Fel d 1) στα γαλλικά σπίτια ήταν κάτω από το όριο ποσοτικού προσδιορισμού, αντίστοιχα 1,02 ng/m3 και 0,18 ng/m3, ενώ η συγκέντρωση 95% εκατοστημόριο ήταν 1,6 ng/m3 και 2,7 ng/m3 αντίστοιχα (Kirchner et al. 2009). Τα αλλεργιογόνα ακάρεων στο στρώμα που μετρήθηκαν σε 567 κατοικίες στη Γαλλία ήταν 2,2 μg/g και 1,6 μg/g για τα αλλεργιογόνα Der f 1 και Der p 1 αντίστοιχα, ενώ τα αντίστοιχα επίπεδα 95% ήταν 83,6 μg/g και 32,6 μg/g (Kirchner et al. 2009). Ο Πίνακας 4 δείχνει τις κύριες πηγές που σχετίζονται με επιλεγμένους ρύπους που αναφέρονται παραπάνω. Γίνεται διάκριση, εάν είναι δυνατόν, εάν οι πηγές βρίσκονται σε εσωτερικούς ή εξωτερικούς χώρους. Είναι σαφές ότι οι ρύποι στις κατοικίες προέρχονται από πολλές πηγές και θα ήταν αρκετά δύσκολο να εντοπιστούν μία ή δύο πηγές που είναι κυρίως υπεύθυνες για αυξημένες εκθέσεις
Πίνακας 4: Κύριοι ρύποι σε κατοικίες με τις σχετικές πηγές προέλευσής τους. Το (O) υποδεικνύει πηγές που υπάρχουν σε εξωτερικούς χώρους και (I) πηγές που υπάρχουν σε εσωτερικούς χώρους
Εικόνα 3: Η βαφή μπορεί να είναι πηγή διαφορετικών ρύπων
