PRZEGLĄD ZANIECZYSZCZEŃ W DOMACH, KTÓRE ZOSTAŁY ZMIERZONE
Setki chemikaliów i zanieczyszczeń zostały zmierzone w zamkniętym środowisku mieszkalnym. Celem tej sekcji jest podsumowanie istniejących danych na temat zanieczyszczeń obecnych w domach i ich stężeń.
DANE O STĘŻENIACH ZANIECZYSZCZEŃ W DOMACH
Spanie i ekspozycja
Ekspozycje w domach stanowią główną część ekspozycji na zanieczyszczenia powietrza doświadczane przez całe życie człowieka. Mogą stanowić od 60 do 95% całkowitej ekspozycji życiowej, z czego 30% ma miejsce podczas snu. Narażenia można modyfikować poprzez kontrolowanie źródeł zanieczyszczeń, ich miejscowe usuwanie lub wychwytywanie w miejscu uwolnienia, ogólną wentylację niezanieczyszczonym powietrzem oraz filtrację i oczyszczanie powietrza. Krótko- i długoterminowe narażenie na zanieczyszczenia powietrza w pomieszczeniach może stwarzać ryzyko ostrych problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienie lub nasilenie objawów astmy i alergii, chorób przewlekłych, takich jak problemy sercowo-naczyniowe i oddechowe, oraz może zwiększać ryzyko przedwczesnej śmierci. W środowisku wewnętrznym znajduje się wiele zanieczyszczeń nieunoszących się w powietrzu, takich jak ftalany w osiadłym pyle i substancje zaburzające gospodarkę hormonalną w filtrach przeciwsłonecznych, jednak ponieważ nie mają one wpływu na normy dotyczące wentylacji, nie zostaną one omówione w niniejszej nocie technicznej.
Wewnątrz i na zewnątrz
Ekspozycje w domach mają różne pochodzenie. Zanieczyszczenia powietrza stanowiące te narażenia mają swoje źródła na zewnątrz i wewnątrz. Zanieczyszczenia, których źródła znajdują się na zewnątrz, wnikają w powłokę budynku przez pęknięcia, szczeliny, szczeliny i nieszczelności, a także przez otwarte okna i systemy wentylacyjne. Ekspozycje na te zanieczyszczenia występują również na zewnątrz, ale trwają znacznie krócej niż ekspozycje w pomieszczeniach ze względu na wzorce działalności człowieka (Klepeis et al. 2001). Istnieje również wiele źródeł zanieczyszczeń w pomieszczeniach. Źródła zanieczyszczeń w pomieszczeniach mogą emitować stale, okresowo i okresowo. Źródła obejmują wyposażenie i produkty domowe, działalność człowieka i spalanie w pomieszczeniach. Narażenie na te źródła zanieczyszczeń występuje tylko w pomieszczeniach.
Zewnętrzne źródła zanieczyszczeń
Głównymi źródłami zanieczyszczeń pochodzenia zewnętrznego są spalanie paliw, ruch uliczny, przemiany atmosferyczne oraz aktywność roślinna roślin. Przykładami zanieczyszczeń emitowanych w wyniku tych procesów są cząstki stałe, w tym pyłki; Tlenki azotu; związki organiczne, takie jak toluen, benzen, ksyleny i wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne; oraz ozon i jego produkty. Konkretnym przykładem zanieczyszczenia pochodzącego z zewnątrz jest radon, naturalny radioaktywny gaz emitowany z niektórych gleb, który przenika do konstrukcji budynku przez pęknięcia w przegródce i inne otwory. Ryzyko narażenia na radon jest uwarunkowane lokalizacją w budowie geologicznej terenu, na którym budowany jest budynek. Łagodzenie skutków radonu nie zostanie omówione w treści niniejszej notatki technicznej. Metody łagodzenia radonu, niezależne od standardów wentylacji, zostały dokładnie zbadane w innych miejscach (ASTM 2007, WHO 2009). Głównymi źródłami zanieczyszczeń pochodzenia wewnętrznego są ludzie (np. biościeki) i ich działalność związana z higieną (np. stosowanie produktów w aerozolu), sprzątanie domów (np. stosowanie chlorowanych i innych środków czyszczących), przygotowanie żywności (np. emisja cząstek podczas gotowania) itp. .; materiały budowlane, w tym materiały wyposażenia i dekoracji (np. emisje formaldehydu z mebli); palenie tytoniu i procesy spalania zachodzące w pomieszczeniach, a także zwierzęta domowe (np. alergeny). Niewłaściwe obchodzenie się z instalacjami, takie jak niewłaściwie konserwowane systemy wentylacyjne lub grzewcze, może również stać się ważnym źródłem zanieczyszczeń pochodzących z pomieszczeń.
Źródła zanieczyszczeń w pomieszczeniach
Zanieczyszczenia mierzone w domach podsumowano poniżej, aby zidentyfikować te, które były wszechobecne oraz te, które miały najwyższe zmierzone średnie i szczytowe stężenia. Dwa wskaźniki opisujące poziom zanieczyszczenia stosuje się w odniesieniu do narażenia zarówno przewlekłego, jak i ostrego. W większości przypadków dane pomiarowe są ważone liczbą pomiarów, która w wielu przypadkach jest liczbą domów. Wybór opiera się na danych przedstawionych przez Logue et al. (2011a), którzy dokonali przeglądu 79 raportów i skompilowali bazę danych zawierającą statystyki podsumowujące dla każdego zanieczyszczenia zgłoszonego w tych raportach. Dane Logue porównano z kilkoma doniesieniami opublikowanymi później (Klepeis et al. 2001; Langer et al. 2010; Beko et al. 2013; Langer i Beko 2013; Derbez et al. 2014; Langer i Beko 2015).
DANE DOTYCZĄCE WYSTĘPOWANIA PLEŚNI/WILGOCI
Niektóre warunki panujące w pomieszczeniach, np. nadmierna wilgotność, na którą ma wpływ wentylacja, mogą również prowadzić do rozwoju pleśni, która może emitować zanieczyszczenia, w tym związki organiczne, cząstki stałe, alergeny, grzyby i pleśnie oraz inne zanieczyszczenia biologiczne, gatunki zakaźne i patogeny. Zawartość wilgoci w powietrzu (wilgotność względna) jest ważnym czynnikiem modyfikującym nasze narażenia w domach. Wilgoć nie jest i nie powinna być uważana za zanieczyszczenie. Jednak zbyt wysoki lub zbyt niski poziom wilgotności może modyfikować ekspozycje i/lub inicjować procesy, które mogą prowadzić do podwyższonych poziomów ekspozycji. Dlatego wilgotność należy rozpatrywać w kontekście narażenia w domu i zdrowia. Ludzie i ich działania w pomieszczeniach są zwykle głównym źródłem wilgoci w pomieszczeniach, chyba że istnieją jakiekolwiek poważne wady konstrukcyjne powodujące nieszczelności lub przenikanie wilgoci z otaczającego powietrza. Wilgoć można również przenieść do pomieszczeń poprzez infiltrację powietrza lub przez dedykowane systemy wentylacyjne
OGRANICZONE INFORMACJE O STĘŻENIACH ZANIECZYSZCZEŃ W POWIETRZU
W kilku badaniach zmierzono stężenia zanieczyszczeń powietrza w budynkach mieszkalnych. Najczęściej mierzonymi lotnymi związkami organicznymi [pogrupowanymi i uporządkowanymi według liczby badań w porządku malejącym] były: [toluen], [benzen], [etylobenzen, m,p-ksyleny], [formaldehyd, styren], [1,4 -dichlorobenzen], [o-ksylen], [alfa-pinen, chloroform, tetrachloroeten, trichloroeten], [d-limonen, acetaldehyd], [1,2,4-trimetylobenzen, chlorek metylenu], [1,3-butadien, dekan] i [aceton, eter metylowo-tert-butylowy]. Tabela 1 pokazuje wybór lotnych związków organicznych z Logue et al (2011), badania, które zagregowało dane z 77 badań, które mierzyły zanieczyszczenia niebiologiczne przenoszone przez powietrze w domach w krajach uprzemysłowionych. Tabela 1 podaje średnie ważone stężenie i 95 percentyl stężenia z dostępnych badań dla każdego zanieczyszczenia. Poziomy te można porównać ze zmierzonym stężeniem całkowitych lotnych związków organicznych (TVOC), czasami podawanymi w badaniach przeprowadzających pomiary w budynkach. Ostatnie raporty ze szwedzkich zasobów budowlanych pokazują średnie poziomy TVOC na poziomie od 140 do 270 μg/m3 (Langer i Becko 2013). Potencjalne źródła wszechobecnych lotnych związków organicznych oraz związków o najwyższym stężeniu przedstawiono w tabeli 4.
Tabela 1: LZO mierzone w środowiskach mieszkalnych o najwyższym średnim i 95 percentylu stężenia w μg/m³ (dane z Logue et al., 2011)1,2
Najbardziej rozpowszechnionymi półlotnymi związkami organicznymi (SVOC) [pogrupowanymi i uporządkowanymi według liczby badań w porządku malejącym] były: naftalen; pentabromodifenyloetery (PBDE), w tym PBDE100, PBDE99 i PBDE47; BDE 28; BDE 66; benzo(a)piren i indeno(1,2,3,cd)piren. Zmierzono również wiele innych SVOC, w tym estry ftalanów i wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne. ale ze względu na skomplikowane wymagania analityczne nie zawsze są one mierzone i dlatego zgłaszane tylko sporadycznie. W tabeli 2 przedstawiono dobór półlotnych związków organicznych o średnim ważonym stężeniu pomiarowym ze wszystkich dostępnych badań oraz o najwyższym stężeniu z górnego zakresu wraz z raportowanym poziomem stężenia. Można zaobserwować, że stężenia są co najmniej o jeden rząd wielkości niższe niż w przypadku LZO. Potencjalne źródła powszechnych półlotnych związków organicznych oraz związków o najwyższym stężeniu przedstawiono w tabeli 4.
Tabela 2: SVOCs mierzone w środowiskach mieszkalnych o najwyższej średniej i górnej wartości (najwyższe zmierzone) stężenia w μg/m3 (dane z Logue et al., 2011)1,2
Tabela 3 przedstawia stężenia i 95. percentyl dla innych zanieczyszczeń, w tym tlenku węgla (CO), tlenków azotu (NOx) i cząstek stałych (PM) o frakcji wielkości mniejszej niż 2,5 μm (PM2,5) i ultradrobnych cząstek (UFP) z o wielkości poniżej 0,1 μm, a także sześciofluorek siarki (SO2) i ozon (O3). Potencjalne źródła tych zanieczyszczeń podano w tabeli 4.
Tabela 3: Stężenie wybranych zanieczyszczeń mierzone w środowisku mieszkalnym w μg/m3 (dane z Logue i in. (2011a) oraz Beko i in. (2013))1,2,3
Rysunek 2: Pleśń w łazience
Źródła zanieczyszczeń biologicznych
W domach mierzono liczne zanieczyszczenia biologiczne, zwłaszcza w badaniach nad pleśnią i wilgocią w domach, związaną z proliferacją grzybów i aktywnością bakterii, a także uwalnianiem alergenów i mykotoksyn. Przykłady obejmują Candida, Aspergillus, Pennicillum, ergosterol, endotoksyny, glukany 1-3β-d. Obecność zwierząt domowych lub namnażanie się roztoczy kurzu domowego może również skutkować podwyższonym poziomem alergenów. Zaobserwowano, że typowe stężenia grzybów w domach w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Australii wahają się od 102 do 103 jednostek tworzących kolonie (CFU) na m3 i nawet od 103 do 105 CFU/m3 w środowiskach szczególnie uszkodzonych przez wilgoć (McLaughlin 2013). Zmierzone mediany poziomów alergenów psów (Can f 1) i alergenów kotów (Fel d 1) w domach we Francji były poniżej granicy oznaczalności, odpowiednio 1,02 ng/m3 i 0,18 ng/m3, podczas gdy 95% stężenie percentyla wynosiło 1,6 ng/m3 i 2,7 ng/m3 odpowiednio (Kirchner i in. 2009). Alergeny roztoczy w materacach mierzone w 567 mieszkaniach we Francji wynosiły 2,2 μg/g i 1,6 μg/g odpowiednio dla alergenów Der f 1 i Der p 1, podczas gdy odpowiadające im 95% poziomy percentyla wynosiły 83,6 μg/g i 32,6 μg/g (Kirchner i in. 2009). W tabeli 4 przedstawiono główne źródła związane z wybranymi zanieczyszczeniami wymienionymi powyżej. Jeśli to możliwe, rozróżnia się, czy źródła znajdują się wewnątrz, czy na zewnątrz. Oczywiste jest, że zanieczyszczenia w mieszkaniach pochodzą z wielu źródeł i trudno byłoby zidentyfikować jedno lub dwa źródła, które są głównie odpowiedzialne za podwyższone narażenie
Tabela 4: Główne zanieczyszczenia w mieszkaniach wraz z powiązanymi źródłami ich pochodzenia; (O) wskazuje źródła obecne na zewnątrz i (I) źródła obecne w pomieszczeniach
Rysunek 3: Farba może być źródłem różnych zanieczyszczeń
