มีการใช้น้ำเพื่อทำให้อากาศเย็นและร้อนในคอยล์แลกเปลี่ยนความร้อนแบบครีบท่อตั้งแต่เริ่มระบบทำความร้อนและเครื่องปรับอากาศ การเยือกแข็งของของเหลวและความเสียหายของคอยล์ผลลัพธ์ก็เกิดขึ้นในช่วงเวลาเดียวกันเช่นกัน เป็นปัญหาที่เป็นระบบที่สามารถป้องกันได้หลายครั้ง ในบทความนี้ เราได้แสดงเคล็ดลับบางประการที่จะช่วยคุณป้องกันรอยร้าวที่แข็งตัวในฤดูหนาว
หากเครื่องไม่ทำงานในช่วงฤดูหนาว ต้องปล่อยน้ำในระบบทั้งหมดเพื่อป้องกันขดลวดแตก
สำหรับสถานการณ์ฉุกเฉิน เช่น ไฟฟ้าดับหรือซ่อมบำรุงไฟฟ้า ควรปิดแดมเปอร์อากาศทันทีเพื่อไม่ให้อากาศภายนอกเข้าสู่ระบบ ของเหลวไม่ได้ถูกสูบผ่านขดลวดและอุณหภูมิที่ลดลงภายใน AHU อาจทำให้เกิดน้ำแข็งได้ อุณหภูมิภายใน AHU ควรสูงกว่า 5 ℃
คอยล์ทำความสะอาดและกรองน้ำอย่างสม่ำเสมอ วัตถุติดอยู่ในท่อทำให้น้ำไหลเวียนไม่ดี กับดักของเหลวในท่อคอยล์ทำให้คอยล์เสียหายเมื่ออยู่ในสภาพการแช่แข็ง
การออกแบบระบบควบคุมที่ไม่เหมาะสม ระบบควบคุมบางระบบจะปรับเฉพาะการเปิดวาล์วน้ำเท่านั้น ไม่ใช่ความเร็วของพัดลมตามตัวควบคุมอุณหภูมิภายในอาคาร ขาดการควบคุมพัดลมส่งผลให้น้ำไหลเวียนไม่ดีและปริมาณอากาศสูง ทำให้น้ำในขดลวดแข็งตัว (ความเร็วน้ำมาตรฐานในขดลวดควรควบคุมที่ 0.6~1.6m/s)
วงจรของขดลวดที่เกิดแรงดัน และจุดอ่อนที่สุดในวงจรนั้น การทดสอบอย่างกว้างขวางแสดงให้เห็นว่าความล้มเหลวจะปรากฏเป็นพื้นที่ป่องในส่วนหัวของท่อหรือส่วนโค้งที่ขยายออก โดยส่วนใหญ่แล้วจะเป็นบริเวณที่จะเกิดการแตกร้าว โปรดดูการคำนวณแรงดันเนื่องจากขดลวดแช่แข็งด้านล่าง P=ε×E Kg/cm2 ε = ปริมาตรที่เพิ่มขึ้น (เงื่อนไข: 1 ความดันบรรยากาศ, 0 ℃, ปริมาตรของน้ำ 1 กก.) ε = 1÷0.9167＝1.0909 (ปริมาณเพิ่มขึ้น 9%) E= โมดูลัสความยืดหยุ่นในแรงตึง (น้ำแข็ง = 2800 Kg/cm2) P=ε×E=(1.0909-1)×2800=254.5 Kg/cm2 ความดันที่ไม่พึงประสงค์เป็นสาเหตุของความเสียหายต่อขดลวด ความเสียหายของคอยล์เนื่องจากการแข็งตัวของสายของเหลวเกี่ยวข้องกับแรงดันสูงสุดที่เกิดขึ้นระหว่างการก่อตัวของน้ำแข็ง บริเวณที่มีน้ำแข็งนี้สามารถรองรับแรงกดที่เพิ่มขึ้นนี้ได้จนกว่าจะถึงขีดจำกัดที่ทำให้เครื่องแลกเปลี่ยนความร้อนเสียหายและเกิดความล้มเหลวตามมา หากคุณมีคำถามใด ๆ เกี่ยวกับการป้องกันอากาศหนาวของหน่วยจัดการอากาศ ติดต่อเรา! 
